بررسی بیان سایتوکاینهایil-1? ،il-12p40, tgf-? توسط نوتروفیلها در مواجهه با انگل لیشمانیا ماژور

لیشمانیوز از بیماریهای مشترک انسان و دام میباشد و به صورت ضایعات پوستی، احشایی و مخاطی- پوستی بروز میکنند. عامل بیماری تکیاختهای به نام لیشمانیا است که بر حسب محیط زندگی خود به دو شکل بی تاژک و تاژکداردیده میشود. ناقل انگل گونههای پشه خاکی جنس فلبوتوموس و میزبان نهایی انگل شامل انسان، سگسانان و جوندگان است. نوتروفیلها اولین سلولهایی هستند که در محل تلقیح انگل حضور مییابند. این سلول ها در مواجهه با انگل لیشمانیا آنها را فاگوسیتوز می کنند.مطالعات مختلف نشان میدهند نوتروفیل ها در اثر محرکهای مختلف می توانند تعدادی سایتوکاین تولید کنند و این سایتوکاینها میتوانند نقش مهمی درفعال شدن یکی از سلولهای th1یا th2 داشته باشد. با توجه به آنکه محیط سایتوکاینی ایجاد شده در ساعات اولیه تاثیر مهمی بر روند ایجاد یا عدم ایجاد پاسخ محافظت بخش دارند در این مطالعه سایتوکاین های il- 12 tgf-? mip,il-8, il-1? تولید شده توسط نوتروفیلها پس از روبرو شدن با انگل بررسی شد. histopaque®- مواد و روشها: از 30 فرد سالم خونگیری شد و نوتروفیلهای خون محیطی با استفاده از 1119 و سانتریفیوژ جدا شد. پس از انجام آزمون تعیین درصد زنده بودن سلولها، سلولها شمارش شد. سپس به مدت یک ساعت انکوبه co این سلولها با اشکال پروماستیگوت انگل در فاز ایستا مجاور شد و در انکوباتور 2 با استفاده از آنزیم rna شد نوتروفیلهای تحریک نشده به عنوان کنترل استفاده شدند.پس از استخراج و rnase inhibitor و m-mulv توسط مجموعه آنزیم rna ،% و اتانول 70 db,ra1,ra2,ra3 استفاده شد. ژنهای real time pcr برای انجام cdna تبدیل شد . از cdna به random hexamer هم به عنوان ژن رفرانس ?-actin بوده و از tgf-? و il-12p40 ،il-1? انتخاب شده ژنهای سایتوکاینهای استفاده شد و سپس از فرمول-??ct تغییر بیان ژنها بررسی شد. در میان نوتروفیل های تحریک نشده و تحریک شده نتایج: تغییری در بیان بعد از مواجه با لیشمانیا نشان دادند. mip و il-8,il- با لیشمانیا مشاهده نشد. اما نوتروفیل ها بیان بالایی از il-1 و 12 tgf-? ژنهای mrna محل انجام تحقیق انستیتو پاستور ایران بخش ایمونولوژی و زمان تحقیق از اردیبهشت سال 90 تا خرداد سال91